Οι Νεφελίμ ήταν μια προκατακλυσμιαία φυλή, που στη Βίβλο αναφέρονται ως γίγαντες. Ήταν, όπως λέγε*ται, τα παιδιά που γεννήθηκαν από τις «κόρες των αν*θρώπων», και τους «Υιούς του Θεού». Είναι υψίστης σημασίας να σημειωθεί ότι αναφέρονται σχεδόν ταυτό*χρονα με τη δήλωση του Θεού ότι θα κατάστρεφε τη γη με πλημμύρα και φαίνεται απ' αυτή τη σχέση ότι η επί*δρασή τους στο ανθρώπινο γένος ήταν μια απ' τις βα*σικές αιτίες που προκάλεσαν την καταστροφή.
Διαβάζουμε στο βιβλίο της Γένεσις 6:1-7
1 Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να αυξάνονται αριθμη* τικά πάνω στη γη και γεννούσαν κόρες,
2 Οι γιοι του Θεού είδαν ότι οι κόρες των ανθρώπων ήταν όμορφες και παντρεύτηκαν όσες απ' αυτές διάλεξαν.
3 Τότε ο ΚΥΡΙΟΣ είπε, «Το Πνεύμα Μου δε θα μεί*νει με τον άνθρωπο για πάντα, καθώς αυτός είναι θνη* τός. Οι μέρες του θα είναι εκατόν είκοσι χρόνια.»
4 Οι Νεφελίμ ήταν στη γη εκείνες τις μέρες - καθώς και μετά - όταν οι γιοι του Θεού πήγαν στις κόρες των ανθρώπων και έκαναν μαζί τους παιδιά. Ήταν οι ήρωες απ' τα αρχαία χρόνια, άντρες ξακουστοί.
5 Ο ΚΥΡΙΟΣ είδε πόσο μεγάλη είχε γίνει η κακία του ανθρώπου στη γη, και ότι κάθε διάθεση των σκέ*ψεων της καρδιάς του ήταν πάντα μόνο πονηρή.
Οι Νεφελίμ ήταν μια φυλή γιγάντων που προέκυψε απ' τη σεξουαλική ένωση των υιών του Θεού (ενδεχο*μένως έκπτωτων αγγέλων) με τις κόρες των ανθρώπων. Μεταφρασμένο απ' τα Εβραϊκά κείμενα, το «Nephilim» σημαίνει «έκπτωτοι». Ήταν ξακουστοί για τη δύναμή τους, την ανδρεία τους, καθώς και μια μεγά* λη ικανότητα για αμαρτίες.
Η προέλευση των Νεφελίμ ξεκινά με μια ιστορία των έκπτωτων αγγέλων. Ο Shemhazai (Σεμχαζάι), ένας υψηλόβαθμος άγγελος, ηγήθηκε μιας σχισματικής ομά*δας αγγέλων που κατέβηκε στη γη για να καθοδηγήσει τους ανθρώπους στο δίκαιο δρόμο. Η καθοδήγηση αυ*τή συνεχίστηκε για μερικούς αιώνες, αλλά σύντομα οι άγγελοι άρχισαν να αποζητούν τις γήινες γυναίκες. Μέσα στη λαχτάρα τους, οι έκπτωτοι άγγελοι οδήγη*σαν τις γυναίκες στη μαγεία και τα ξόρκια, ζευγάρω*σαν μαζί τους και δημιούργησαν υβριδικούς απογόνους. Η δύναμή τους ήταν αξιοθαύμαστη και οι ορέξεις τους τεράστιες. Αφού καταβρόχθισαν όλα τα αποθέμα*τα του ανθρώπινου γένους, άρχισαν να καταναλώνουν και τους ίδιους τους ανθρώπους. Οι Νεφελίμ επιτίθο*νταν στους ανθρώπους και τους καταπίεζαν και ήταν η αιτία που προκάλεσε μαζική καταστροφή στη γη.
Δύο κείμενα ουσιαστικής σημασίας για την ιστορία των Νεφελίμ, η Βίβλος και οι Πάπυροι της Νεκράς Θάλασσας, αναφέρουν διάφορα ονόματα γι' αυτούς. Σε διάφορα κομμάτια παραθέτονται τα διαφορετικά είδη αυτών των γιγάντων. Αναφέρονται με πολλούς τρό* πους, ως Enim, ή «Τρόμοι» (Γέν.14:5, Δευτ.2:1Ο), Re*phaim, ή «Αυτοί που Προκαλούν Εξασθένιση» ή «Οι Νεκροί» (2
Σαμ.23:13, 1 Χρον.1Ι:15), Gibborim, ή «Γιγάντιοι Ήρωες» (Ιώβ 16:4), Zamzummim, ή «Επι*τυχόντες» (Δευτ.2: 10), Anakim, ή «Μακρυλαίμηδες» (Δευτ.2:1Ο, Ιώβ 11:22, 14:15) και Awwim ή «Κατ α*στροφείς» και «Φίδια».